DEVAM: 104.
Hayızlı Kadın Namazını Kaza Etmez
حَدَّثَنَا
الْحَسَنُ
بْنُ عَمْرٍو
أَخْبَرَنَا
سُفْيَانُ
يَعْنِي
ابْنَ عَبْدِ
الْمَلِكِ
عَنْ ابْنِ
الْمُبَارَكِ
عَنْ مَعْمَرٍ
عَنْ
أَيُّوبَ
عَنْ مُعَاذَةَ
الْعَدَوِيَّةِ
عَنْ
عَائِشَةَ
بِهَذَا
الْحَدِيثِ
قَالَ أَبُو
دَاوُد وَزَادَ
فِيهِ
فَنُؤْمَرُ
بِقَضَاءِ
الصَّوْمِ وَلَا
نُؤْمَرُ
بِقَضَاءِ
الصَّلَاةِ
Ma'mer Eyyub'dan, Eyyub
Muaze'den, O da Hz. Aişe (r.anha)dan, bir önceki hadisi rivayet etmişler.(Ma'mer
rivayetinde ilave olarak Aişe (r.anha)'in: "Biz orucu kaza etmekle
emrolunur, namazı kaza etmekle
emrolunmazdık" demiştir.
Diğer tahric: Müslim,
hayz
AÇIKLAMA: Mussannif'in bu rivayeti nakletmekteki maksadı
hadisteki senet ve metin farklarına işarettir. Evvelki hadisi Eyyub sadece
Kılabe vasıtasıyla Muaze'den; bu hadisi ise, doğrudan Muaze'den almıştır.
Ayrıca Eyyub ile musannif arasında evvelki hadiste iki, bu hadiste ise, dört
ravi vardır. Metin yönünden de evvelki hadiste orucun kazasının emredildiğine
dair bir işaret yokken bu hadiste emredilmiş olduğu belirtilmektedir.